Op uitnodiging van Stichting Classic Concerts gaf het Domstad Blazers Ensemble zondag 20 oktober in een volle Dorpskerk in Zandvoort een prachtig concert. Als solist was de beroemde zangeres Ingeborg Bröcheler te gast. Het werd een meeslepende middag.

Het thema voor dit concert was muziek rond het jaar 1900 van tijdgenoten Ravel, Mahler en Puccini. Dirigent Leon Bosch leidde elk muziekstuk prettig in met wat wetenswaardigheden.

Het eerste werk was van Maurice Ravel: “Pavane pour une infante défunte”, in een arrangement geschikt voor dit ensemble van blaasinstrumenten als hobo, klarinet, hoorn en fagot, aangevuld met fluit, contrabas, en harp. Dit stuk is heel bekend als pianowerk en later als orkeststuk. Gespeeld door blazers was het even wennen, maar het paste prachtig. De hoorns leidden de boel en de blazers maakten dat de strijkers best gemist konden worden. Net als in de orkestratie speelde de harp een grote rol. Het was origineel en verrassend mooi!

De Rückert-Lieder werden gezongen door Ingeborg Bröcheler. Het zijn vijf losstaande gedichten van de Duitse dichter Friedrich Rückert, op muziek gezet door Gustav Mahler. De zangeres begon met het vertwijfelde ‘Blicke mir nicht in die Lieder’. Wat een prachtige stem! Het ensemble diende de zangeres heel origineel met kwinkelerende fluiten en een contrabas die heel mooi de laagte in ging. Bij het tweede lied kregen we de romantiek: ‘Liebst du um Schönheit’. Het derde werd nog lyrischer met de prachtige regel ‘Im Duft der Linde der Liebe linden Duft’. Het ensemble begeleidde het meeslepend. En het publiek ging helemaal mee.

De laatste twee liederen waren meer filosofisch van aard, waarbij vooral het laatste lied ‘Um Mitternacht’ geweldig was. De zangeres zong bespiegelend en heel gevoelig. Het ensemble steunde en verleidde de zangeres zo dat het haar eigen ontboezemingen leken. Het voelde speciaal, alsof we bij iets heel intiems waren. Het publiek leek de pracht niet te willen verbreken; het duurde meerdere seconden voordat het applaus losbrak.

Als toegift zong Ingeborg uit Mahlers tweede symfonie ‘Urlicht’, een gevoelig lied over troost en noodzaak van de hemel. De vertolking was emotioneel en raakte menigeen diep. Er volgde wederom een warm applaus en de ontlading van zowel zangeres als dirigent was groot.

Na de pauze werden we verwend met een bewerking van de opera Tosca van Giacomo Puccini, nu verrijkt met pauken, klokkenspel en ander slagwerk. Dirigent Leon Bosch vertelde voor elke akte wat er zou gebeuren, zodat we het verhaal dan in de muziek konden herkennen, want er was geen zang in dit arrangement. Dit was een spel voor geoefende oren.

Tosca is het dramatische liefdesverhaal waarin kortgezegd de jaloerse Scarpia eerst vermoord wordt door zangeres Tosca, waarna haar geliefde Caravadossi toch door het vuurpeloton sterft en als apotheose Tosca zich van de muren zal werpen met de woorden ‘Scarpia, avanti a Dio!’ Best gruwelijk en bitter.

Maar de dirigent was groots en inspirerend. De musici brachten de muziek expressief en meeslepend in de opgebouwde spanning en de climax. Het is bijzonder dat hier een complete opera met groot orkest, zang en spel werd vervangen door dit ensemble en dat het dan toch compleet klonk. Geen opera, maar een prachtig, emotioneel, volwaardig muziekstuk.

Het publiek was onder de indruk en de staande ovatie was lang en heftig. Het Domstad Blazers Ensemble heeft klassiek Zandvoort een bijzonder mooie en interessante middag bezorgd!

Lies van Dinther