Divertimento Jeugdorkest: Dartele diversiteit

Het is Classic Concerts afgelopen zondag weer gelukt om een zeer geslaagd concert te organiseren; Het Divertimento Jeugdorkest was uitgenodigd om het Zandvoortse publiek in het prille nieuwe jaar te trakteren op een meesterlijk muzikale middag, één die men niet snel zal vergeten!

@Roos Strating

Het was zo’n bluisterige grijze wintermiddag in januari, maar in de Protestantse Kerk scheen absoluut de zon. Er woei binnen ook een spreekwoordelijk fris windje, maar eentje die zeer aangenaam aanvoelde en hartverwarmend bleek te zijn. Het Divertimento Jeugdorkest, onder artistieke leiding van Helena van Tongeren, maakte namelijk zijn opwachting en had een veelbelovend programma in petto voor het grote aantal toeschouwers dat was komen opdraven. Al was het een relatief klein orkest, de uitvoering was in één woord groots te noemen. Dat het jonge orkest flinke ambities heeft, bleek wel uit de muziekstukken die zij op het repertoire hadden staan. Respectabele namen als Vivaldi, Piazzolla, Liszt en Brahms passeerden de revue, met composities om ‘u’ tegen te zeggen.

Stichting Divertimento is in het leven geroepen om alle jeugdige strijkers uit Haarlem en omstreken de kans te geven om op hoog niveau te leren samenspelen. Onder de Stichting vallen momenteel zes orkesten voor verschillende leeftijden en niveaus. Al deze orkesten staan onder bezielende leiding van Helena van Tongeren, die dit vak al 20 jaar uitoefent, met groot plezier en nóg groter succes mogen we constateren. De werkwijze bij de orkesten van Divertimento is alleszins uniek te noemen. In tegenstelling tot andere orkesten uit de regio, leren de orkestleden om zonder dirigent te spelen. Voor de orkestprojecten repeteren de muzikanten o.l.v. ervaren kamermuziek docenten, maar de concerten worden uitgevoerd zónder maestro. Deze manier van werken vloeit voort uit de kamermuziekgedachte en geeft de jonge muzikanten een groot verantwoordelijkheidsgevoel. Ze leren van jongs af aan goed naar elkaar te luisteren en zo ontstaat het hechte samenspel dat ook deze zondag aan de dag werd gelegd.  Het meest speciale aspect van de orkesten van Divertimento is misschien nog wel de gelijkheid onder de leden. Niemand van de spelers heeft een vaste plek of rol in het orkest. Zowel gevorderde als beginnende muzikanten kunnen solerend, sturend of begeleidend optreden. Bij Divertimento is iedereen welkom en worden vrienden voor het leven gemaakt; onderling, maar ook zeker met het publiek!

Jochem Zeilstra mocht als viool solist de spits afbijten met het zeer toepasselijke stuk ‘De Winter’ van Antonio Vivaldi. Samen met een kleine bezetting van het Divertimento Jeugdorkest zette hij met bravour een prachtige uitvoering neer van deze welbekende compositie. Mag gezegd worden dat orkest en solist met deze ‘Winter’ het muzikale voorjaar hebben aangekondigd in Zandvoort.
De volgende soliste bracht het publiek zeker niet van de regen in de drup, het sneeuwbeeld bleef de boventoon voeren. Anne-Sophie de Wagter kwam met haar lievelingsstuk van Astor Piazzolla naar voren en speelde ook een ‘De Winter’, maar dan in een moderner jasje. Ze bestreek haar viool met zoveel verve, Piazzolla zou zijn oren (en ogen) niet geloven.
Van de winterse taferelen ging het programma over naar Slavische sferen, met de Tweede Hongaarse Rapsodie van Frans Liszt. Het stuk begint ietwat ingetogen, maar eindigt met orkestrale opgewektheid, een magnifieke vertolking door het Jeugdorkest in een iets uitgebreidere setting.

Een magistraal tweede deel volgde na de pauze. Johannes Brahms kwam aan bod met zijn Concert in g-klein voor orkest en quatre-mains piano. Het pianoduo Amacord wist het publiek te vervoeren met een wondermooie uitvoering van dit arrangement. Ivana Alkovic en Maarten den Hengst vormen niet alleen op professioneel gebied een gepassioneerd duo, ook op privé vlak zijn zij een (h)echtpaar. Als hun getrouwde band net zo romantisch solide is als hun pianospel, dan moet het absoluut goed komen met die twee. Het orkest en het duo waren zeer goed op elkaar ingespeeld en lieten het concert wonderschoon weerklinken; een Brahms versie met lichtvoetige stevigheid. De vonken vlogen niet alleen van de piano toetsen, ook de strijkstokken kregen het zwaar te verduren. Het programma werd afgesloten met het Rondo, een meer dan waardig einde van een fantastisch optreden. Het daadwerkelijke einde liet gelukkig nog even op zich wachten, want na een welverdiende staande ovatie gaf Amacord nog een fraaie toegift, de kers op de taart.

Het was kort gezegd een zeldzaam fijne middag waarbij ongedwongen professionaliteit, speelse serieusheid en een tomeloos enthousiasme de boventoon voerden, jeugdige volwassenheid en kersverse kundigheid ten top.

‘De jeugd heeft de toekomst’, zegt men. Deze jonge muzikanten hebben ‘het nu’ ook al stevig in de greep. Chapeau!